کد مطلب:36531 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:239

اهل تعمق و تكلف نبودن بدان معناست كه شخص خود را به عبث مشغول كاری نمی كند كه یا نتیجه بخش نیست، یا اگر نتیجه بخش باشد، حاصلی مهلك و زیانبار پدید خواهد آورد. این خویشتن داری و عدم تكلف، همان «رسوخ در علم» است. بنابراین «رسوخ در علم» در پاره ای مواضع به معنای «مطلبی را به خوبی دانستن» نیست، بلكه به معنای «پا پیش نگذاشتن» است. بدین معناست كه شخص بداند در كدام محدوده نباید پیش برود و اصولا كدام امورند كه دانستنی نمی باشند. به بیان دیگر «رسوخ در علم» گاهی به این معناست كه فرد چیزهایی را نمی داند و به خوبی می داند كه آن چیزها برای دانستن نیستند و علم و احاطه ی بر آن چیزها نیز از وی خواسته نشده است. البته شخص عاقل برای دانستن حد دانستنی ها به عقل و شخص مكلف، به تكلیف شرع رجوع می كند.

[صفحه 46]

صفحه 46.